منوی دسته بندی
منوی دسته بندی

اکستروفی مثانه-Bladder Exstrophy-اطلاعات تکمیلی

اکستروفی مثانه-Bladder Exstrophy-اطلاعات تکمیلی
اکستروفی مثانه-Bladder Exstrophy-اطلاعات تکمیلی

اکستروفی مثانه:


اکستروفی مثانه یک ناهنجاری مادرزادی نادر است که با یک ناهنجاری در رشد دیواره پایین شکم و مثانه مشخص می شود و تقریباً در 1 در 30000 تولد زنده رخ می دهد.
منجر به قرار گرفتن مخاط مثانه از طریق نقص در دیواره قدامی شکم می شود که اغلب با ناهنجاری های استخوان های لگن و اندام تناسلی همراه است.

اکستروفی مثانه-Bladder Exstrophy-اطلاعات تکمیلی

پاتوفیزیولوژی اکستروفی مثانه:


شکست در Midline Fusion:
– در طول رشد جنینی، ساختارهای خط میانی، از جمله دیواره پایین شکم و مثانه، به درستی با هم ترکیب نمی شوند و منجر به جدا شدن این ساختارها می شود.
جابجایی مثانه:
– مثانه در معرض آسیب به دلیل تماس مستقیم با محیط خارجی، افزایش خطر عفونت ادراری و سایر عوارض، مستعد آسیب و عفونت است.
ناهنجاری های مرتبط:
– اکستروفی مثانه اغلب با ناهنجاری هایی مانند اپیسپادیاس (ناهنجاری دهانه مجرای ادرار در قسمت پشتی آلت تناسلی)، کمبود عضلات کف لگن و ناهنجاری های اسکلتی عضلانی استخوان های لگن همراه است.

درمان اکستروفی مثانه:


ترمیم جراحی:


– درمان اولیه برای اکستروفی مثانه، اصلاح جراحی برای تغییر موقعیت مثانه در داخل حفره لگن و بستن نقص دیواره شکم است.
– تکنیک‌های جراحی ممکن است شامل بازسازی مرحله‌ای برای رسیدگی به آناتومی مثانه و کف لگن و در عین حال حفظ کنترل و عملکرد جنسی باشد.


تقویت مثانه:


– در مواردی که ظرفیت یا عملکرد نامناسب مثانه وجود دارد، ممکن است روش‌های تقویت مثانه مانند ایلئوسیستوپلاستی یا کولوسیستوپلاستی برای افزایش ظرفیت مثانه و بهبود کنترل ادرار انجام شود.


استئوتومی لگن:


– ممکن است برای اصلاح ناهنجاری های استخوان لگن و بهینه سازی عملکرد مثانه و کف لگن، استئوتومی لگن مورد نیاز باشد.
مراقبت های بعد از عمل:
– مدیریت پس از عمل شامل نظارت دقیق برای عوارضی مانند عفونت ادراری، اختلال عملکرد مثانه و اختلال عملکرد کف لگن است.
– پیگیری طولانی مدت برای ارزیابی نتایج جراحی، نظارت بر عملکرد مثانه و کلیه، و رسیدگی به هر گونه عوارض دیرهنگام یا مسائل ناشی از جراحی ترمیم اکستروفی مثانه ضروری است.
رویکرد چند رشته ای:
– مدیریت اکستروفی مثانه اغلب نیازمند یک رویکرد تیمی چند رشته ای است که شامل اورولوژیست های اطفال، جراحان اطفال، جراحان ارتوپد و پرستاران متخصص برای ارائه مراقبت و حمایت همه جانبه از بیماران و خانواده های آنها در طول فرآیند درمان است.

تهیه شده توسط تیم تولید محتوای علادیار

آواتار کاربر
hosseinrd2152 وب‌سایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *