تاکی کاردی-tachycardia-VT-و اطلاعات تکمیلی ان
معرفی تاکی کاردی:
تاکی کاردی بطنی (VT) یک ریتم سریع قلب است که از بطن‌ها منشا می‌گیرد و با سه یا چند انقباض زودرس بطنی متوالی (PVCs) مشخص می‌شود. بر اساس مدت زمان طبقه بندی می شود: VT پایدار بیش از 30 ثانیه طول می کشد یا به دلیل اختلال همودینامیک نیاز به خاتمه دارد، در حالی که VT غیر پایدار کمتر از 30 ثانیه طول می کشد و خود به خود خاتمه می یابد.
اتیولوژی تاکی کاردی:
VT می تواند از شرایط مختلف قلبی، از جمله ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد، کاردیومیوپاتی، عدم تعادل الکترولیتی (مانند هیپوکالمی، هیپومنیزیمی)، سمیت دارویی (به عنوان مثال، ضد آریتمی، دیجیتال)، بیماری ساختاری قلب، و کانالوپاتی های ارثی مانند سندرم QT طولانی ایجاد شود.
تظاهرات بالینی تاکی کاردی:
علائم VT شامل تپش قلب، ناراحتی یا درد قفسه سینه، سرگیجه، سبکی سر، سنکوپ و بی ثباتی همودینامیک است. VT پایدار می تواند منجر به کاهش برون ده قلبی و در نتیجه افت فشار خون، ادم ریوی و شوک قلبی شود.
تشخیص تاکی کاردی:
تشخیص بر اساس یافته های الکتروکاردیوگرافی (ECG) است که یک کمپلکس QRS گسترده (≥ 120 میلی ثانیه) با ریتم منظم یا نامنظم و عدم وجود امواج P را نشان می دهد. آزمایش‌های تشخیصی اضافی ممکن است شامل مانیتورینگ 24 ساعته هولتر، تست استرس ورزش، مطالعات الکتروفیزیولوژی، اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری قلبی برای شناسایی آسیب‌شناسی قلبی زمینه‌ای باشد.
مدیریت تاکی کاردی:
مدیریت فوری VT از نظر همودینامیک ناپایدار شامل کاردیوورژن همزمان با استفاده از سطوح انرژی مناسب است. برای VT ناپایدار، کاردیوورژن همزمان معمولاً از 100-200 ژول برای دفیبریلاتورهای تک فاز یا 120-200 ژول برای دفیبریلاتورهای دو فازی شروع می شود. VT پایدار از نظر همودینامیک ممکن است از نظر دارویی با داروهای ضد آریتمی مانند آمیودارون، لیدوکائین یا پروکائین آمید مدیریت شود.
– آمیودارون: دوز بارگیری اولیه 150 میلی گرم در مدت 10 دقیقه و سپس انفوزیون 1 میلی گرم در دقیقه به مدت 6 ساعت و سپس 5/0 میلی گرم در دقیقه به مدت 18 ساعت.
– لیدوکائین: دوز بارگیری 1-1.5 mg/kg IV و به دنبال آن انفوزیون نگهدارنده mg/min 1-4.
– پروکائین آمید: دوز بارگیری IV 15-18 میلی گرم بر کیلوگرم طی 30-60 دقیقه و به دنبال آن انفوزیون نگهدارنده 1-4 میلی گرم در دقیقه.
سولفات منیزیم همچنین ممکن است در موارد تورساد د پوینتز یا VT مرتبط با هیپومنیزیمی، با دوز توصیه شده 1-2 گرم IV طی 5-60 دقیقه استفاده شود.
هدف مدیریت بلندمدت شناسایی و رسیدگی به علل زمینه‌ای VT، از جمله عروق خونی مجدد برای بیماری ایسکمیک قلب، اصلاح ناهنجاری‌های الکترولیت، و بهینه‌سازی درمان دارویی است. برای VT عودکننده یا مقاوم، ممکن است ابلیشن کاتتر یا کاردیوورتر-دفیبریلاتور قابل کاشت (ICD) در نظر گرفته شود.
تهیه شده توسط تیم تولید محتوای علادیار
